In 1968 was de kogel al door de kerk en had de Rotterdamse gemeenteraad besloten dat de nieuwe wijken Ommoord, IJsselmonde en Zuidwijk een gemeenschapshuis zouden krijgen. De opzet van dit plan was dat deze wijken "over enkele jaren kunnen beschikken over grote wijkgebouwen, miljoenenprojecten, waarin alle diensten en instellingen worden geconcentreerd die nodig zijn voor een optimale ontwikkeling van het gemeenschapsleven in de wijk" (aldus Het Vrije Volk van dinsdag 1 oktober 1968). Het wijkgebouw in Ommoord kwam er overigens nooit. Daar werd een communicatiecentrum gebouwd, een laag gebouw van houten elementen en een derde "Bever" kwam er dus niet.
Op 5 november 1971 was het zover: de eerste paal voor het gloednieuwe wijkgebouw voor IJsselmonde, "De Klimmende Bever", werd geslagen door de voorzitter van de wijkraad J.H. Dalm en door wethouder drs. J.G. van der Ploeg.
Het gebouw werd - evenals haar zustergebouw "De Larenkamp" in Zuidwijk - ontworpen door (hoofd)architect van de gemeentewerken Rotterdam, J. (Jacques) Bister. Deze ontwierp eerder al voor Rotterdam de brandweerkazerne op de hoek van de Ketelaarstraat en de Baan (1963), het gebouw voor de Keuringsdienst van Waren op de hoek van de Baan en de Ketelaarstraat (1964) en het luchthavengebouw op de luchthaven Zestienhoven (1967). Verder ontwierp hij de verbindende bebouwing (met entree en kantine) tussen de twee gemeentelijke torens van de drie toren aan het Marconiplein (1978), die tegenwoordig de Lee Towers heten.
De eerste paal van "de Larenkamp" werd op 2 oktober 1971 door burgemeester Wim Thomassen geslagen. Het zustergebouw van "de Klimmende Bever" werd op 8 november 1973 geopend.
Hoewel de opening van "De Klimmende Bever" eveneens was gepland op eind 1973, liet die nog even op zich wachten. Voordat het pand echt kon worden geopend moest de buitenruimte rondom het gebouw nog worden ingericht. In de tussentijd vergaderde de wijkraad al wel in het nieuwe pand, werd de bibliotheek en het theater al ingericht en hielden verschillende maatschappelijke instanties al hun spreekuur in "de Bever".
Op zaterdag 1 september 1973 was er al wel een open dag voor de bewoners van IJsselmonde en overige belangstellenden gehouden in "de Klimmende Bever", die druk was bezocht. Het gebouw was samen met "de Larenkamp" op Zuidwijk, met haar honingraat ontwerp, een echte bezienswaardigheid. Architect Bister zei daar zelf nog over (in een van de spaarzame interviews die hij gaf): "Ach hoe benader je zoiets? Wat voor ruimte heb je? Hoe is de situatie? En dan gaat het in je groeien". Bister voerde het zeskantige honingraat ontwerp tot in alle hoeken en gaten door, zelfs de lift kreeg zes hoeken en ook in de toiletten vond je er delen van terug.
In Het Vrije Volk van donderdag 22 november 1973 werd bekendgemaakt dat "de Klimmende Bever" op zaterdag 2 maart 1974 officieel zou worden geopend. Dat kwam goed uit, want de dames van het bejaardencentrum de Beverburgh aan de Kromme Hagen, waren druk bezig om een wandkleed te maken. Het kleed zou maar liefst 7,20 bij 2,80 meter groot moeten worden en was bestemd voor toekomstige trouwzaal. Het wijkgebouw was namelijk, in tegenstelling tot haar zustergebouw "de Larenkamp", aangewezen als hulpsecretarie van de Gemeente, hetgeen betekende dat naast allerlei gemeentelijke diensten er ook een trouwzaal zou worden gerealiseerd. Toekomstige bruidsparen uit IJsselmonde, konden vanaf dan in hun eigen wijk elkaar het ja-woord geven.
Op zaterdag 2 maart 1974 liep heel IJsselmonde uit, bewoners kwamen massaal naar de Herenwaard nummer 8 (later werd dit nummer 25) om getuige te zijn van de opening van "hun" wijkgebouw. In het gebouw had de bibliotheek inmiddels een ruim onderkomen met een verzameling van 20.000 boeken. Het oude en nauwelijks meer voldoend onderkomen aan de Koninginneweg was inmiddels verlaten. De Rotterdamse Muziekschool had inmiddels ook haar instrumentarium al overgebracht en de gemeentelijke diensten, het Theater (annex bioscoop) en de kinderspeelplaats voor de deur waren "klaar voor actie".
Burgemeester Thomassen, die werd vergezeld door zijn echtgenote mevr. A.N. Thomassen-Lind en wethouder drs. J.G. van der Ploeg, refereerde in zijn openingstoespraak nog naar de "Klimmende Bever". "Een bever klimt toch niet?", zo vroeg hij zich af. "Een bever knaagt. U ziet dat IJsselmonde zijn gemeentewapen indertijd helemaal verkeerd heeft gekozen. Maar goed dat IJsselmonde als zelfstandige gemeente is opgeheven". Het leverde bulderende hilariteit op bij de honderden genodigden en belangstellenden die deze zaterdagochtend aanwezig waren. Hoewel de rechtgeaarde IJsselmondenaar hier natuurlijk wel anders over dacht.
In de jaren 70 en 80 groeide "de Klimmende Bever" uit tot een wijkgebouw met veel maatschappelijke en gemeentelijke dienstverlening. Men kon er terecht voor de bibliotheek, de scouting, de Rotterdamse Muziekschool, film, theatervoorstellingen en tal van andere creatieve en culturele activiteiten. In het theatertje heeft zelfs nog een keer Youp van 't Hek opgetreden! De IJsselmondenaar kon bij de hulpsecretarie van de gemeente terecht voor zijn rijbewijs, uitkering, woning en voor zijn huwelijk. De tijden dat men naar het Stadhuis moest en maar voor enkele zaken terecht kon op het oude hulpbureau van de gemeente aan de Huniadijk, waren voorgoed voorbij.
In de jaren 90 kwamen de eerste tekenen van ruimtegebrek. Door de uitbreiding van gemeentelijke diensten en door het instellen van de deelgemeenten in 1980 bleek "de Klimmende Bever" al snel te klein te worden. Wie had dat gedacht begin jaren 70 toen Bister het gebouw ontwierp en de IJsselmondenaren zich vergaapten aan al die ruimte na de opening ervan?
Toen werd besloten dat de IJsselmondelijn (lijn 23), de Trampluslijn van IJsselmonde naar Rotterdam-centrum er zou komen, bleek de Klimmende Bever "in de weg te staan". Dit en het feit dat de deelgemeente inmiddels uit haar jasje was gegroeid, deed hen besluiten dat "de Klimmende Bever" moest wijken. In 2003 werd besloten dat er een nieuw groot complex aan de Herenwaard zou worden gebouwd.
Het complex zou gebouwd worden op de plek van de Klimmende Bever en op een voormalig terrein van de Nederlandse Aardolie Maatschappij (NAM) aan de Herenwaard. Het totaal zou bestaan uit kantoorruimte voor de deelgemeente IJsselmonde, woningen, een theater, een nieuwe bibliotheek, winkels, een parkeergarage en uiteraard een nieuw knooppunt voor het openbaar vervoer als onderdeel van de Trampluslijn.
Naast de brandweerkazerne aan de Groene Tuin werd een noodgebouw opgericht voor de meest noodzakelijke gemeentelijke diensten. In 2005 werd er begonnen met de sloop van het in IJsselmonde zo geliefde wijkgebouw.
In 2003 werd nog enthousiast gesteld dat het hele complex er binnen vier jaar zou staan. Uiteindelijk zou het iets langer gaan duren. De deelgemeenteraad IJsselmonde hield haar laatste raadsvergadering in de "keet" aan de Groene Tuin op 26 mei 2011. De eerste vergadering in het nieuwe pand aan de Herenwaard was op 28 juni 2011. Op 1 oktober 2011 werd het nieuwe complex geopend door burgemeester Ahmed Aboutaleb, deelgemeentevoorzitter Luuk Wilson en oud Feyenoordvoetballer Joop van Daele, De Klimmende Bever als een herinnering achterlatend.
De kosten van de bouw van "de Klimmende Bever" en "de Larenkamp" bedroeg in 1973 8 miljoen gulden, voor die tijd een enorm bedrag. Ter vergelijking, het zou heden ten dage ruim 15 miljoen euro zijn.
