Schalk Verhoef

Oorspronkelijk gepubliceerd in Streekarchief Eiland IJsselmonde Kwartaalbericht Zomer 2018 (jaargang 33, nummer 2)

Ik kan mij nog herinneren dat mijn vader vroeger in zijn portefeuille een reclameprentje had zitten met daarop een breed grijnzende wielrenner. Hij vertelde mij: “dat is mijn neef Schalk, die was ooit eens wielrenkampioen”. En ik dacht toen ‘Tuurlijk’...

Toen mij vader in 2015 was overleden kwam ik in een oud sigarenkistje datzelfde prentje weer tegen en besloot mijzelf er eens in te verdiepen, want deze tak van de stamboom was tot dan aan mijn aandacht ontsnapt.

Schalk Verhoef werd op 5 augustus 1935 te Rotterdam geboren in het gezin van havenarbeider Jacob (Jaap) Verhoef en Maria Jacoba Cornax. Het gezin woonde aan de Heijsschedijk, toen nog Rhoon, maar dit gedeelte van Rhoon werd op 1 mei 1934 al geannexeerd door Rotterdam.
Het gezin verhuisde in 1939 naar de Stuurmansstraat in Delfshaven en een dag na de geboorte van Schalk’s broer Jacobus op 16-6-1940 verhuisde het gezin naar de Ruwaarddwarsstraat in Delfshaven waar Schalk opgroeide.

Hoewel opgegroeid in “de Stad”, ontwikkelde Schalk zich als een begenadigd wielrenner. Al snel kwamen de successen. Bij verschillende wielerronden en concoursen wist hij op te vallen en regelmatig de winst te pakken. In de jaren vijftig ontwikkelde Schalk zich als één van de top amateurs op de weg. Ook op de wielerbaan reed hij puik en in wedstrijden op de rollen was hij een supercrack die vergeleken werd met Gerrit Schulte. In 1955 werd hij nationaal amateur-kampioen op de weg en in 1957 werd hij derde op het wereldkampioenschap in het Belgische Waregem achter de Belg Louis Proost (eerste) en de Italiaan Arnaldo Pambianco (tweede), het mooiste wapenfeit uit zijn carrière.

In 1958 wordt Schalk prof bij de ploeg van Radium en tot aan 1961 rijdt hij ook nog in de ploegen van Magneet en Verhoeven. Hij werd eindwinnaar van de Ronde van de Benelux, won een etappe in de Ronde van Nederland en zegevierde in het criterium van Ede. Schalk was, met zijn twee meter en een beetje, een opvallende verschijning in de regionale wielerronden van o.a. Het Witte Dorp, Feijenoord en Katendrecht. Met zijn boomlange gestalte torende hij altijd hoog boven het peloton uit.

De Militaire wielerploeg uit 1957, bovenste rij: vlnr. Fried Libregts, Joop Captein, Joop Wuurman en Ben Teunisse. Zittend vlnr. Joop van der Putten, Schalk Verhoef, de luitenant Wim Roosenburg en Harrie Scholten (fotograaf onbekend).
Na zijn actieve wielerloopbaan begon de alom bekende berijder van een Coca Cola-truck zich door zijn kinderen te interesseren voor het honk- en softbal. Schalk Verhoef speelde eerst nog een paar jaar bij de mannen van Euro Stars, later werd hij trainer/coach van het vrouwenteam.

In januari 1997 werd Schalk met ernstige hartklachten opgenomen in het Ikazia ziekenhuis, waar hij een week later op 18 januari 1997 veel te jong overleed.

Bronnen:

1. Rotterdams Dagblad van 20-1-1997
2. Het Vrije Volk
3. De Oud Rotterdammer
4. De Wielersite
5. Verhalen uit de familie Verhoef

Kwartierstaat:

Auteur: Marcel Verhoef

Beeldmateriaal:

[Diavoorstelling tonen]